مقاله در مورد تصویرسازی گرافیکی

پیدایش تصویرسازی گرافیکی در غرب:
پایه ریزی طراحی گرافیکی در دهه 1920 به وسیله لاسلو ماهولی ناگی و یان تاشی کولد انجام گرفت .

آنها در کتابی به نام تایپوگرافی جدید استانداردهای جدیدی رادرجهت ستایش سازه های ماشینی درتصاویر فتوگرافیک طرح ریزی کردند .وازاین پس شاخه ای به نام طراحی محض از تصویرگری داستانی جدا شد وگسترش یافت.

توسعه دوربین عکاسی به عنوان یک ابزار ثبت در اواخر قرن نوزدهم میلادی بسیاری از هنرمندان را از مسئولیّت واقعه نگاری رهایی بخشید ،دوربین جزئیات محیط بیرونی را ثبت میکرد واز این طریق هنرمندان را به جستجوی ذهن وگستره های نهان مجاز کرد ابتدا به وسیله نهضت امپرسیونیسم (اصالت دریافت حسی ) وسپس اکسپرسیونیسم (اصالت بیان) هنرمندان آن قرن از سخت گیریهای رئالیسم (واقع گرایی )آکادمیک رهایی یافتند وپوسته های حفاظتی رااز احساسات خود به کناری افکندند.

سپس در اوایل قرن بیستم به وسیله کوبیست ها فهم جدیدی از روابط فضایی وزمانی و گسترش تکنیکی در هنرهای تجسمی پاگرفت ورفته رفته به واسطه وسایل جدید ارتباطات نظیر رادیو تصاویر متحرک ونهایتاً تلوزیون خصیصه های بصری جدید در حوزه تبلیغات برای فروش کالاهـا وتجارت شکل گرفت .در اواسط قرن نوزدهم تصویرسازی فقط به منظور اهداف روزنامه نگاری به کارگرفته شد اما از دهه 1870 به بعد طراحی تصویرسازانه به شکل جدیدی که همانا ترکیبی از تایپ ورسّامی بود به وسیله ژولس شره در پوسترهای تبلیغاتی تغییر یافت .حروف نگاری او در هماهنگی با تصاویر سحر انگیز ورنگارنگ ومملو از تاثرات حسی (امپرسیون) طراحی میشدند .

پوسترهای او پیشاهنگ نهضت جدیدی به نام آرت نووه(هنر جدید) شد که توسط فرم های اندام وار (ارگانیک) زاده شده واز ماشین برای دنیای جدید مصرف تعریف میشد . سپس این سبک گرافیکی توسط افراد دیگری چون تولوز لوترک و آلفونز موکا پی گیری شد ودر دهه اول قرن بیستم طراحی تصویرسازانه با سبک جدیدی که پوسترهای (شی واره) نامیده میشد. ابتدا در آلمان وسپس در انگلستان وفرانسه وایتالیا ادامه یافت.

این سبک ابتدا توسط (لوسیان برنارد) هنرمند آلمانی با طرد عناصر غیر ضروری تصویری ونوشتاری به نفع صورت پردازی از یک شی یا موضوع تبلیغی شکل گرفت .چنین پوسترهایی معمولاً فقط با علامت تجاری کالا به جای متن ارائه میشدند. آن پوسترها که از لحاظ زیبایی شناختی گیرا وبه لحاظ تجاری موفق بوده اند وحدت عمیقی از رسّامی وطراحی را به نمایش میگذارند. پوسترهای برنارد برای کمپانی پریستر مچ مصادیقی بودند برای قدرت تصویر ونوشتار طراحی شده در یک مجموعه موزون در طی سالیان نخستین قرن بیستم تصویرسازی وعکس باوزن وارزشی یکسان البته در ارتباط با متن نیاز وبودجه ای خاص استفاده میشدند.

عکس بهترین وسیله برای نشان دادن واقعیت بود در حالی که تصویرسازی برای افسانه پردازی وقهرمان پردازی از یک کالا یا یک ایده مناسب تر بود وچنین چیزی یک استراتژی (روش راهبردی دراز مدت)معمول برای فروش بود خصوصاً در ایالات متحده که رقابت برای کالاهای بیشتر سرعت بیشتری نسبت به اروپا داشت این روش تا نیمه اول قرن بیستم ادامه داشت.

ما بین دو جنگ جهانی واقع گرایی در هنرهای زیبا و کاربردی آمریکا بالا ترین مرتبه را داشت. در حالیکه اروپاییان به سمت تصاویر انتزاعی و ماشین واره پیش میرفتند.حتی در اروپا دو رویکرد به صورت موازی (گهگاه ادغام شده)ظاهر شد یکی خالص ودیگری دکو راتیو.ساده کردن فـــرم در

بعضی از هنرهای کاربردی معمول گشت که تحت تاثیر جنبشهای ایدئولوژیک و مکتبهای هنر مدرن قرار داشتند . چنین امری مشتمل بر  بکارگیری کولاژهای تصویری و تجزیه فرمهای نوشتاری به عنوان عناصر طراحی که همانا سمبل عصر ماشین بودند می باشند.رویکردی که هم فتوریست های ایتالیایی وهم دستیل های هلندی و سازه گراهای روسی و اروپای شرقی و هم چنین باهاواس آلمانی را در بر میگرفت .

این گروهها بعداً ملاکهای خلوص هنری را به نحوی توسعه دادند که بر اساس آنها سا ختن تصاویر فقط به عکاسی محدود میباشد و همچنین عناصر نوشتاری که موجود بودند .تصویرسازیهای (ال لیستیزکی)برای کتاب اشعار انقلاب (ولادیمرمایاکوفسکی)با عنوان (برای صدا)مثال بسیار خوبی است برای یک تصویر سازی غیر تزیینی که در آن سمبلهای گرافیکی هم برای برای همراهی با متن و هم به لحاظ زیبایی شناسی طراحی استفاده شده است .

به عنوان یک شیوه متفاوت و تجاری در مقابل رویکرد مدرن ،طراحان ،یک نوع شیوه گرایی استیلیزه (سبکی)را در آثار متنوعی به کار گرفتند که در آن موقع با عنوان (هنر مدرن یا مدرنستیک)یا عامه آن به عنوان (آرت دکو) نامیده میشد. آن یک ترکیبی بود از بعضی مشخصه های مدرن شامل الگوهای هندسی،زیگوراتهای مصری واجزای ارگانیک(اندام وار )که با مجموعه ای از تزئینات دکراتیو قرن نوزدهم که به روز درآمده بود ترکیب شده بودند در حالیکه عکاسی را مدرنیستها ترجیح میدادند چرا که در آن مدلسازیهای ظریف گرافیکی که معرفه طراح مدرن بود وجود داشت.

در حالیکه طراحی کاربردی در افراط مشخصه رویکرد مدرن بود ،تزئینات ظریف،سبک دکو را در بزرگ شهرها ،تعیّن میبخشید که به این منظور تصویر سازی در سطح وسیعی استفاده میشد در اواخر دهه 20 واویل دهه30 یک نوع آمیزه ویژهای از مدرن ومدرنه توسط پوستر سازان فرانسوی به نامهای (ای-ام کاساندر) (ژان کارلو) (چارلزلوپو) و دیگران ظهور کرد .تبلیغات آنها به طور مشخص،طراحی تصویر سلزانه آن روزگار را به خوبی مجسم می ساخت که در خلال آنها شیوه های متعددی برای ترکیب تایپ وگرافیک و تصاویر نقاشانه به چشم میخورد .

تصویر سازی غالباً بد فهمیده شده است چرا که از روشهای مختلف به اجرا در آمده و برای اهداف متنوعی نیز به کار گرفته شده است. سنتی ترین تعریف آن می گوید :تصویر سازی یــــک قصه میگوید . بعضی از تصویرسازی ها ممکن است یک داستان کامل را بازگو کند مثل داستانهای گرافیکی (کمیک استریپ) وکتابهای تصویرسازی شده کودکان، امادر بیشتر موارد تصویرسازی براساس یک قطعه ازیک داستان یا متن گرفته میشوند که در چنین موردی تصویرسازی یک علامت تصویری است . تصویرسازان کتاب ذهن خوانندگان را با فراهم کردن پرتره هایی از شخصیّت ها و صحنه ها برمی انگیزانند .

تصویرسازی باید از روش سازی که در آن یک صفحه تایپی با دکوراسیون دادن پر زرق وبرق می شود تمیز داده شود. تصویر سازیهای دکوراتیو داستانی نیستند اگر چه به خواننده کمک میکند که داستان را تعقیب کنند.