مقاله معرفی اجمالی دستورات ANSI C

مقدمه:
این ضمیمه به معرفی اجمالی دستورات ANSI C اختصاص دارد. هدف از ارائه این ضمیمه، دو مساله می باشد. نخست آنکه کمکی هر چند کوچک به یادگیری دستورات ANSI C برای کسانی که آشنایی مختصری با این دستورات دارند باشد. دوم آنکه خلاصه ای از این دستورات در کنار کامپایلر Coodevison AVR موجود باشد تا خواننده بتواند در مواقع ضروری به جای استفاده از کُتب مرجع، از همین کتاب برای رفع مشکلات خود در زمینه دستورات ANSI C سود بَرد.

عملگرها
در این بخش به بررسی مختصر تمامی عملگرهای موجود در زبان C می پردازیم.
چنانچه دو عملگر با هم بکار روند، ابتدا آنکه تقدّم بالاتری دارد انجام می شود و سپس عملگر بعدی اجرا می شود مگر آنکه این دو توسط پرانتز از یکدیگر جدا شده باشند. در زیر انواع عملگرها برحسب اولویّت بیان می شوند:

عملگر شرطی “? :”
از این عملگر معمولاً برای نسبت دهی شرطی بکار می رود. بعنوان مثال عبارت زیر باعث می شود که اگر حاصل (a>b) درست باشد، مقدار max برابر a و در غیر اینصورت برابر b باشد:
max = (a>b) ? a:b

عملگر کاما ً , ً
در ادامه با توضیح دستورات C با موارد کاربرد این عملگر آشنا خواهید شد.

متغیرها
تعریف متغیرها
برای معرفی یک متغیر، از قالب بندی زیر استفاده می شود:
data – type verialbe_list;

«مثال»
char a,b;
data – type : مشخص کننده نوع داده می باشد که می تواند یکی از انواع char ، int ، float short in ، long int و double باشد که در زیر به توضیح مختصر هر یک از انواع آنها می پردازیم:
char : نشان دهنده آن است که متغیر از نوع کاراکتر و در محدوده اعداد 128- تا 127+ می باشد.
in و short int : هر دو نوع داده، نشان دهنده آن هستند که متغیر از نوع عدد صحیح و در محدوده اعداد 32768- تا 32767+ می باشند.
long int : نشان دهنده آن است که متغیر از نوع عدد صحیح بلند و در محدوده اعداد 2147483648- تا 2147483647+ می باشد.
float و double : هر دو نوع داده، نشان دهنده آن هستند که متغیر از نوع عدد اعشاری و مقدار تقریبی قدر مطلق آن در محدوده اعداد (37-10 × 43/8 تا 1038 × 37/3) می باشند.