مقاله در مورد تحولات دوران کودکی

تحولات دوران کودکی
زمان های انتقال در زمان عبور و گذر کودک در یک فعالیت، فعالیت بالاتر رخ می دهد. ورود به مدرسه و ترک کردن آن زمان گذراست. رفتن به بستر خواب یک زمان گذر است و این گونه از عصر دوچرخه به قرن هنر پای می گذارد. اکثر تحولات در حین گذر از گروه ها رخ می دهد، مثلاً حرکت از یک گروه بزرگ به یک گروه کوچک. اکثر معلمان کودکان را به فعالیت هایی طی روز وادار می کنند. امروزه در اکثر مدارس بچه های جوان کار خود را جهت گذر از یک فعالیت به فعالیت دیگر انجام می دهند و منتظر عبور زمان و دوره های عمر هستند.

روش فعلی بهینه از انتظار و برای گذر عمر حمایت نمی کند. این فرصت ها و زمان ها یک فرصتی برای کارآموزی هستند. توصیه های عمومی برای تسهیل و آسان کردن عبور سالم از این مراحل شامل تقسیم بندی کودکان به گروه های کوچک تر، وجود معیارهای مرسوم روزانه و به کارگیری توصیه ها و اجتناب از خطرات دوران مختلف می باشد.

دوره گذرJenn Felman بعضی کارهای متفاوت را انجام دهید و بازی های دوران قبل از مدرسهGrace، فعالیت های دوران گذر برای کلاس های قبل از مدرسه شما 2 کتاب است که ایده های متغیری برای بهینه کردن دوران گذار برای شما مهیا می کند، یک آهنگ گوش کنید، محاسبه کنید، دست هایتان را حرکت دهید یا چهره خود را تغییر دهد یا از راه های متفاوتی برای عبور از یک محل به محل دیگر استفاده کنید. تحولات فرصت مناسبی برای کار و بهبود مهارت های زبانی و کلامی ایجاد می کنند. سئولات باز و گسترده ای از کودکان در مورد طرح بازی های آنها، ؟؟ آنها یا هر کار دیگری بپرسید.

تاخیرهای تکاملی:
کودکان دارای تاخیر تکاملی نیاز به زمان طولانی تر و توجه بیشتر و کمک جهت عبور از این زمان های گذر دارند. این کودکان اغلب نیاز به چند دقیقه وقت اضافی تر قبل از انجام کارها دارند یا منتظر بمانند تا کودکان دیگر ابتدا این کار را انجام دهند و یا منتظر پیشنهاد معلم خود هستند. اکثر اوقات شما باید این مساله را تنها یادآوری مختصری کنید: “مایکل لطفاً به لیزا کمک کن تا این مهره ها را داخل بسته قرار دهد.

این نمونه ویژه ای است، کلمات عمومی تو نیزبه کار می رود مانند الآن نوبت تمیز کردن است. اکثر کودکان دارای تاخیر متوسط تا شدید از نظارت مستقیم و الگو برداری معلم خود سود می برند. زمانی که یک کودک با تاخیر تکاملی تازه وارد مدرسه یا کار جدیدی می شود روزها یا حتی هفته های بیشتری برای تطابق با محیط نیاز دارد و باید قبل از اینکه او را جهت فعالیت های عادی و روزمره از کودکان دیگر ؟؟ دانست به وی فرصت بیشتری داد.

حتی زمانی که کودک متوجه تاخیر خود می شود گاهی ممکن است رفتاهای نابهنجاری از خود بروز دهد. بعضی روزها کودک احساس بیهودگی می کند چرا که نمی تواند به خوبی و به طور مستقل فعالیت های خود را انجام دهد. در بعضی روزها کودک احساس بیهودگی می کند چرا که نمی تواند به خوبی و به طور مستقل فعالیت های خود را انجام دهد. در بعضی روزها کودک حتی ممکن است10 قدم بزرگ به عقب بردارد.

به عنوان مثال کودکی را در نظر بگیرید که قادر است لباس خود را به تنهایی بیرون آورد و ناگهان قادر به انجام این کار نباشد، ممکن است اضطراب و نگرانی کودکان در لباس پوشیدن برای یک عمل خارج از منزل گیج کننده و نگران کننده باشد یا ممکن است بعضی جزئیات در زندگی روزمره آنها تغییر کند و کودک را کاملاً مایوس و نا امید کند. به ایندلیل کودک احتیاج به مقادیر کمک بیشتری از یک روز به روز دیگر جهت انجام کارهای خود بدون کمک دارد. اصلاحات زیر برای کودکان دچار تاخیر تکاملی در ذهن آنها ذکر می شود، گرچه اغلب برای کودکانPOD، اوتیسم، ADHO و یا اشکالات رفتاری مفید باشد.

سعی کنید فعالیت های پوشیدن و بیرون آوردن لباس در زمان مشابهی انجام شود. نظارت بیشتری بر کودک در حین انجام کارهایش داشته باشید. جسیکا ابتدا دستکش هایش را بیرون می آورد. او به خوبی دستکش هایش را بیرون آورد. سپس جسیکا کلاه خود را بیرون می آورد او به خوبی کلاهش را بیرون می آورد. از روش هایی برای کمک استفاده کنید تا او بیرون آوردن و لباس پوشیدن مستقل لباس را بیاموزد.

در روش سلسله های پیشین از کودک خواسته می شود تمام مراحل را به جز مرحله آخر به طور کامل انجام دهد. سپس مرحله آخر را با نظارت و کمک بیشتری انجام دهد. زمانی که کودک تواسن تبه طور مستقل مرحله آخر را انجام دهد سپس وارد مرحله بعدی می شود. این روش را تا زمانی که کودک قادر به انجام مستقل تمام مراحل پوشیدن و بیرون آوردن لباس باشد ادامه دهید.

در مورد کودکی که مهارت های کلامی محدود شده ای دارد پوشیدن لباس در خارج از منزل ممکن است مشابه زمان انجام آن در منزل باشد. از عکس هایی استفاده کنید تا کودک معنا و مفهوم دوره گذار را متوجه شود.

به عنوان مثال عکسی از اتوبوس مدرسه یا مینی بوس نشانگر زمان رفتن به منزل است در حالی که تصویری از زمین بازی یا تصویری از وسایل بازی نشانگر این است که وقت رفتن به بیرون جهت بازی می باشد. از لباس هایی استفاده کنید که پوشیدن و بیرون آوردن آن ساده باشد، از لباس های انعطاف پذیر و شل استفاده کنید، از شاکت های شل استفاده کنید، از لباس های بدون دکمه استفاده کنید و به طور کلی لباس های بلند و شل و 1 تا2 سایر بزرگتر را کودکان راحت تر می پوشند.

چند روش برای پوشیدن و بیرون آوردن لباس ها وجود دارد یک راه دوختن نوارهای کوتاهی به ژاکت به جای دکمه و چفت ها است، اگر احساس می کنید کودک چگونگی باز کردن دکمه را آموخته است از دکمه های بزرگتر برای سوراخ های لباس استفاده کند. در مورد بچه هایی که ضعف عضلانی یا کاهش توان و قدرت عضلانی دارند از دکمه های کوچک تر و کوتاه تر استفاده کنید تا کودک به سادگی زیپ لباس خود را بالا و پایین کند.

چندین راه برای آموزش به کودک برای پوشیدن مستقل یک ژاکت وجود دارد: 1) دکمه های ژاکت را باز کنید و آن را روی میز قرار دهید تا کودک بتواند آن را به اسانی بپوشد، به کودک نشان دهید که چگونه دست هایش را وارد لباس کند و سپس چگونگی وارد کردن دست دیگر را نیز به او یاد دهید. 2) زیپ ژاکت را باز کنید تا کودک به راحتی آن را بپوشد. 3) ژاکت را در کمد از 2 طرف آویزان کنید. سپس به او یاد دهید که به سمت ژاکت رفته و دست ها را وارد آستین لباس کند.

سپس به او یاد دهید که لباس ها را بیرون اورد. 4) ژاکت باز را روی صندلی کودک قرار دهید و از وی بخواهید روی صندلی بنشیند. به او کمک کنید تا یک دست خود را وارد استین لباس کند و در مورد دست دیگر نیزا ین کار را تکرار کنید. این کارها را تا جایی که کودک قادر است به عنوان کارهای روزمره او قرار دهید. در هر روز برای کودک ریتم یا آهنگ پخش کنید تا به وسیله آن کودک با شوق بیشتری کارش را انجام دهد.

گاهی اوقات این آهنگ با نیازهای کودک نامتناسب است و کودک نیاز نداد قبل از انجام کارها آن را گوش کند. به عنوان مثال آهنگ کشاورز در دره کوچک “صبح بخیر مایکل. صبح بخیر مایکل. او با این کار از دیدن شما خوشحال می شود و به مدرسه اش می رود. لطفاً وسایل او را آماده کنید. سپس یک وسیله مرکزی پیدا کرده و با او بازی کنید. در صورت امکان هر روز صبح با کودک بازی کرده و عصر آن را به پایان برسانید.

انجام مکرر این عمل برای ایجاد حس کنترل و دفاع مناسب است. برای کمک به کودک تا در یک مسیر ثات در زمان حرکت از یک عمل به عمل دیگر قرار داشته باشد نواری با باریکه های رنگ امیزی شده در دو پای وی قرار دهید. یک برنامه تصویری از کارهای روزمره وی را در اتاقش نصب کنید. با این روش کودک فعالیت های روزانه خود را به درستی درک خواهد کرد. نام کودک یا عکس وی را در مرکزی که قرار است در مرحله بعد برود نصب کنید.