تحقیق در مورد کرم هاى کامپیوترى

کرم هاى کامپیوترى
آیا تا به حال اتفاق افتاده که وقتى شما هیچ کارى با سیستم کامپیوترى تان انجام نمى دهید، شاهد باشید که سیستم تحت بار کار قرار دارد و برنامه هایتان به کندى اجرا مى شوند؟ یا زمانى که به اینترنت وصل هستید و از جانب شما هیچگونه تبادل اطلاعاتى انجام نمى شود، چراغهاى گرفتن و فرستادن اطلاعات کماکان روشن هستند و برقرارى ارتباط با اینترنت کندتر و کندتر مى شود؟
اگر جواب شما به یکى از سوالهاى بالا مثبت باشد، باید به شما بگوییم که کامپیوترتان کرم گذاشته است! یا به اصطلاح علمى آلوده به یک کرم کامپیوترى شده است.

اولین کرم کامپیوترى در آمریکا در روز سوم نوامبر ۱۹۸۸ کشف شد. در آن روز بسیارى از سیستمهاى کامپیوترى عملاً توانایى انجام عملیات را از دست دادند، چون مشغول اجراى دستورهاى کرمهاى عزیزى بودند که آنها را تحت تسلط خود درآورده بود.اما واقعاً یک کرم کامپیوترى چیست و چه تفاوتى با ویروسهاى کامپیوترى دارد؟ویروسهاى کامپیوترى برنامه هاى مخربى هستند که براى انتقال از یک سیستم کامپیوترى به سیستم دیگر باید حتماً خود را به یک فایل اضافه کنند.

بدین ترتیب امکان انتقال ویروسها تنها از طریق دریافت واجراى فایلهاى آلوده به شکل نامه هاى الکترونیکى و یا فایلهاى اجرایى و مشابه آنها امکانپذیر است. همچنین ویروسها خودشان را داخل یک سیستم تکثیر مى کنند و تا زمانى که شما به عنوان کاربر کامپیوتر دخالتى نداشته باشید، هیچ ویروسى به سیستم دیگر منتقل نخواهد دشد، مشکل زمانى پیش مى آید که شما کار کپى فایلهاى آلوده را انجام مى دهید و فایلها به همراه ویروس موجود در آنها به سیستم دیگرى منتقل مى شوند، درحالى که کرمها روش دیگرى براى انتقال خود دارند.

وقتى شما به اینترنت یا هر شبکه کامپیوترى دیگرى وصل مى شوید، با بسیارى از سیستمهاى کامپیوترى دیگر در ارتباط هستید، کرمها طورى طراحى مى شوند که خودبه خود از مسیرهاى ارتباطى کامپیوترها با یکدیگر عبور کرده و به سیستمهاى دیگر نفوذ مى کنند. بدین ترتیب نقش کاربر در انتقال کرمها در حداقل خود قرار دارد. کرمها خودشان را به فایلها نمى چسبانند، اما زمانى که به هر شکل تبادل اطلاعات بین سیستمهاى کامپیوترى انجام مى شود، کرمها مسیر را دنبال کرده و به سیستم مقصد وارد مى شوند.

بدین ترتیب هر شکلى از فعالیت ارتباطى بین سیستمهاى کامپیوترى را از جمله دریافت ایمیل حتى بدون خواندن آن، چت کردن به شکل متنى و صوتى و تصویرى و نیز ارسال و دریافت فایلهاى مختلف حتى بسیار کوتاه و مختصر مى تواند راه را براى نفوذ کرمها به سیستم شما باز کند. بخصوص سایتهایى که به طور اتوماتیک پیشنهاد دانلود کردن برنامه هاى خاص را مى دهند، در این مورد بسیار راه نفوذ خطرناکى هستند.

بنابراین درحالى که ویروسها فقط از طریق بعضى فایلهاى خاص منتقل مى شوند، در مورد کرمها هیچ محدودیتى وجود ندارد. ضمناً یکى از بزرگترین معضلات کرمها این است که به افراد ثالث این امکان را مى دهد که بدون اجازه شما از طریق اینترنت به سیستم کامپیوترى تان دسترسى پیدا کنند و آنچه دلشان مى خواهد انجام دهند.

به علاوه، ویروسها براى انجام یک کار مشخص مثلاً خراب کردن سکتور صفر هارد دیسک و یا آلوده کردن فایلهاى اجرایى براى جلوگیرى از انجام آنها طراحى مى شوند و در کل هر ویروس وظیفه مشخصى به عهده دارد، اما کرمها کار مشخصى انجام نمى دهند. تنها کارى که کرمها مى کنند، این است که تمام منابع سیستم شما را اشغال مى کنند. در حافظه جایگزین مى شوند، بار کار پردازنده مرکزى را افزایش مى دهند، اطلاعات فزاینده اى زمان ارتباط با اینترنت دریافت و ارسال مى کنند و بدین ترتیب عملکرد سیستمى که تمام منابعش توسط کرمها اشغال شده، آنقدر پایین مى آید که عملاً از کار مى افتد. وقتى یک کرم وارد سیستم شما مى شود، معمولاً اطلاعى از ورود خودش نمى دهد و کار را به صورت پنهانى آغاز مى کند.

کرمها علاوه بر ارسال خودشان به سیستمهاى دیگر، در سیستم اولیه نیز به تعداد انبوه تکثیر مى شوند. در بهترین حالت ویروس بعد از اینکه کل سیستم شما را در اختیار گرفت، حضورش را به شکل یک متن یا تصویر یا آهنگ اعلام مى کند، اما در طول زمانى که کرم در سیستم شما وجود دارد، هیچ اعلام مشخصى از آن صورت نمى گیرد. مطمئن ترین راه براى جلوگیرى از ورود کرمها به سیستم شما، نصب کردن برنامه هاى ضد ویروس جدید است که کرمها را نیز شناسایى مى کنند. البته این کار خودبه خود عملکرد سیستم را به شدت تحت تاثیر قرار مى دهد، اما به نظر مى رسد در شرایط موجود، تنها گزینه ممکن براى جلوگیرى از کرم ،گذاشتن سیستم شما است!