تجزیه و تحلیل صورت های مالی فرایندی است که در آن ارقام و اطلاعات مالی انتخاب می شوند، روابط میان آنها مقایسه شده و در نهایت ارزیابی جامعی از وضعیت مالی ارائه می گردد. این تحلیل به تصمیم گیری های مالی دقیق و شفاف کمک شایانی می کند.
صورت های مالی اساسی
صورت های مالی اساسی که محور تجزیه و تحلیل قرار می گیرند، عبارتند از:
- ترازنامه: نمایشگر وضعیت مالی سازمان در یک مقطع زمانی مشخص.
- صورت سود و زیان: گزارشی از عملکرد مالی و سودآوری سازمان در یک دوره زمانی معین.
- صورت جریان نقدی: نشان دهنده جریان ورود و خروج وجه نقد به سازمان.
- صورت سود و زیان انباشته: نمایش دهنده تغییرات حقوق صاحبان سهام در طول زمان.
استفاده کنندگان صورت های مالی عمدتاً اشخاص برون سازمانی مانند سهامداران، اعتباردهندگان و بانک ها هستند. این افراد برای بهره برداری بهینه از اطلاعات مالی نیازمند مهارت تجزیه و تحلیل این صورت ها هستند تا بتوانند وضعیت مالی شرکت را به دقت ارزیابی کنند.
روش های تجزیه و تحلیل
برای تجزیه و تحلیل صورت های مالی، چهار روش اصلی به کار گرفته می شود:
- روش تجزیه و تحلیل درونی (Internal Analysis):
در این روش، اقلام مندرج در یک صورت حساب مالی با یکدیگر مقایسه می شوند تا ارتباطات داخلی آنها شناسایی شود. - روش تجزیه و تحلیل مقایسه ای (Comparative Analysis):
این روش شامل مقایسه اقلام صورت حساب های مالی در چند دوره زمانی مختلف است تا روندها و تغییرات شناسایی شوند. - روش تجزیه و تحلیل سرمایه در گردش (Working Capital Analysis):
هدف این روش شناسایی عواملی است که بر تغییرات سرمایه در گردش تاثیر می گذارند. - روش تجزیه و تحلیل خطر (Risk Analysis):
در این روش، خطرات بالقوه سرمایه گذاری های سازمان ارزیابی می شوند.
نسبت های مالی
برای تحلیل وضعیت مالی شرکت ها، نسبت های مالی مختلفی مورد استفاده قرار می گیرند که به چهار دسته اصلی تقسیم می شوند:
1. نسبت های نقدینگی (Liquidity Ratios)
این نسبت ها توانایی شرکت در پرداخت تعهدات کوتاه مدت را نشان می دهند:
- نسبت جاری (Current Ratio): از تقسیم دارایی های جاری بر بدهی های جاری به دست می آید. افزایش این نسبت نشان دهنده توانایی بالای شرکت در بازپرداخت تعهدات کوتاه مدت است.
- نسبت آنی (Quick Ratio): از تقسیم دارایی های جاری منهای موجودی ها بر بدهی های جاری حاصل می شود و توانایی شرکت در پرداخت سریع تعهدات کوتاه مدت را ارزیابی می کند.
2. نسبت های اهرمی (Leverage Ratios)
این نسبت ها توانایی شرکت در مدیریت بدهی ها را بررسی می کنند:
- نسبت کل بدهی به ارزش ویژه: نشان دهنده سطح بدهی شرکت نسبت به حقوق صاحبان سهام است.
- نسبت بدهی جاری به ارزش ویژه: ارزیاب وضعیت مالی کوتاه مدت سازمان است.
- نسبت دارایی ثابت به ارزش ویژه: نشان دهنده سطح دارایی های ثابت نسبت به سرمایه صاحبان سهام است.
3. نسبت های فعالیت (Activity Ratios)
این نسبت ها بهره وری در استفاده از منابع مالی و دارایی ها را بررسی می کنند:
- نسبت دوره وصول مطالبات: مدت زمان لازم برای وصول مطالبات فروش را نشان می دهد.
- نسبت گردش کالا: نشان دهنده تعداد دفعاتی است که موجودی کالا طی دوره به فروش می رسد.
4. نسبت های سودآوری (Profitability Ratios)
این نسبت ها سطح سودآوری شرکت را تحلیل می کنند و شامل نسبت هایی مانند حاشیه سود خالص و بازده دارایی ها می باشند.
فرمت فایل: WORD
تعداد صفحات: 16
مطالب مرتبط